Bu sefer yeni adı Alibey olan Cunda adasındayız. Cunda daracık sokakları ve taş binaları ile çok hoş bir tatil yöresi. Sahildeki yanyana balık lokantalarında taze deniz ürünlerini yemek mümkün. Tabii, en meşhur olanı Bay Nihat’in balık lokantası ama ona da önceden rezervasyon gerektiği için orada yemek mümkün olmadı. Sahildeki Taş Kahve’de oturup bir çay içip…
Dionysos Restaurant, Kumlubük koyunda. Gece karanlık bir koyda genelde yatçılara hizmet veren bu restaurantda yemekler çok özel. Menüdeki yemeklerde meşhur Şef Didem Şenol imzası var. Burada hepimiz incir soslu karamelize levrek yedik, muazzamdı. Tekrar gidip aynısını yemek isterim.
Marmaris’in denizini veya kalabalığını sevmeyenler için gene Marmaris’de farklı mekanlar mevcut. Genelde Marmaris’in içinden İçmeler’e kadar yanyana dizilimiş 4-5 yıldızlı oteller ve onların yarattığı kalabalık, pek çok insana itici geliyor. Diğer taraftan, gene bu sahil şeridindeki kumun rengi, kahverengi-kızıl olduğu için özellikle kıyıdan girenler için denizin rengi zevk vermiyor. Daha sakin, dingin huzurlu bir ortam…
Bu sefer Mamaris’in Turunç’undayız. Marmaris İçmeler’den yaklaşık 15 kilometre virajlı ama çam ağaçlı bir yolu katederek Turunç’a ulaşıyorsunuz. Biz Loryma Resort Hotel’de kaldık, Turunç koyuna tepeden bakan kendisi de yeşil tepelerin arasında bir otel. Muhteşem bir manzarası var ve tepede olduğu için yazın en sıcak mevsiminde bile o sıcaklığı hissetmiyorsunuz. Hatta akşamlar gayet serin oluyor.…